zaterdag 25 augustus 2012

Besef

We mogen best even beseffen dat besef best belangrijk is.
Gemis is iets wat er pas is bij het ontbreken van iets of iemand.
Maar als je alles hebt zonder te beseffen dat er niets ontbreekt, dan besef je soms niet wat je hebt.

Er is eten in overvloed.
De kraan laten we soms onnodig open staan.
Water in de goot, omdat we er toch niet voor naar een put hoeven te gaan.
Koud of warm komt het uit de kraan.
Lauw kan ook. En het is nog te drinken ook.
Dope!

Hopen doen we allang niet meer, want alles kan en mag.
Elke dag klagen over alles. Studie, het weer.
Andermans gedrag of iemands valse sneer.

Terwijl wij alles hebben, zijn wij soms tevreden met niets.
Zij die niets hebben, zijn zelfs dankbaar met een voor ons klein iets.
Dus zonder er iets voor terug te vragen, moeten we vooral leren geven.
Delen. Streven naar harmonie. Niet zeuren over studie, want daar waar
er een wil is...Is er soms niet eens educatie.
Geen geld. Geen ouders, geen geborgenheid.

Elke dag is de grootste strijd het dragen van een lach.
Dus lach en wees dankbaar dat jij jouw leven leiden mag.
Besef.

HoudaNoussi

dinsdag 7 augustus 2012

Liefde maakt lichter

Buiten verglijdt de middag, maar ze is zich van geen tijd bewust. De regen striemt langs de ramen. Door de kieren giert de wind. Ze zit verkleumd en dichtgevouwen. Haar blik gericht op een klein vlammetje in de vorm van een druppel. Ze hoort stemmen op de gang , en draait haar hoofd richting de deur. Het is de vrijwilligster, ze herkent haar aan haar stem, die klinkt als badschuim. Op de achtergrond  hoort ze regendruppels en hagelbuien die elkaar afwisselen. Ze had niet verwacht dat ze zou komen. Met een zwaai gaat de deur open, daar staat ze. Haar blik, de uitdrukking van haar gelaat, de harmonie van haar gebaren. De vrijwilligster, wat fijn dat ze er weer is!

Vannacht liep ik onder een druipende paraplu, en de wanhopige oranje gloed van de straatlampen deden me sidderen. Ik moet snel thuis zijn dacht ik. Lekker binnen, behaaglijk, warm en knus. Heerlijk. Op het moment  dat ik dit dacht zag ik een paar bliksemflitsen. De natuur is zeer vrijgevig! Ik bleef onder een portiekflat met een afdakje staan en blikte terug op mijn bezoekje aan het kindertehuis.

Het meisje leek erg blij te zijn met mijn komst. Samen lachen. Samen praten, bidden, aardig zijn voor elkaar, hoop koesteren, weten dat er over ons wordt gewaakt, vooral dat laatste. Onder het genot van Sinaasappelsap.

Liefde. Is er een beter synoniem voor vrijwilligerswerk? De weg naar elkaar is de liefde. Ja, enkel de liefde. Niet vrede, de wetenschap, geluk, zelf niet de filosofie. Hoe prachtig is het om elkaar lief te hebben, zonder ooit iets terug te verwachten. Hoe mooi is het om iemand vrijwillig een klein stukje te verlichten, te zuiveren, op weg te oriƫnteren, puur om de liefde. Men kan aan veel dingen twijfelen, maar er is een wet waaraan ik nooit zal twijfelen, namelijk dat je oogst wat je zaait, en als je het goede doet, jij er vroeg of laat de vruchten van zult plukken. En zo is het ook met de liefde.

Bescherm wat je lief is, je familie, naasten, vrienden, gehele omgeving. Leer liefhebben, leer te geven. Liefde maakt werkelijk licht. Als iedereen een beetje liefde aan de ander zou geven, al is het maar een gemeende glimlach, werkelijk de hele wereld zou baden in gelukzaligheid. Al het goede dat wij kunnen verrichten, of het nu woorden, daden, gevoelens of gedachten zijn, moeten we met volle overtuiging doen. We mogen ons er niet van onthouden. De tijd doet zeker zijn werk. Maar weet dat de wetten van de Allerhoogste niet zo’n haast hebben zoals jij en ik. Zij gehoorzamen aan een andere tijd. En zelf indien je het niet wilt, zal al het goede je achtervolgen om je te belonen. Om je te sieren. Niets aan te doen. Je zult je niet kunnen verbergen om je eraan te ontsnappen..

Kleine pleziertjes, kleine genoegens, schijngeluk. Wat brengt het ons? Alles wordt zo vlug weggevaagd. Laten we onze krachten bundelen, ons inspannen, en zoeken naar genoegens die ons ziel en geest voeden. We zijn allemaal hulpbehoevend, maar ook allemaal in staat om lief te hebben en in staat om te geven. Laten we in stilte het goede doen.

De bomen drupten na van de regen. Met een licht hart vervolgde ik mijn pad naar huis …

Fatima Acharki

donderdag 2 augustus 2012

Small acts of kindness

Mijn buurvrouw heeft een paar hele lieve kinderen. Kinderen die totaal niet voor overlast zorgen en... die gek zijn op Marokkaanse soep!  Mijn moeder en mijn buurvrouw delen gedurende deze maand (Ramadan) allerlei lekkernijen met elkaar. Dit gaat over en weer en zal waarschijnlijk erin blijven na deze maand. Wanneer de buurvrouw een bord heerlijke baklava brengt, brengt mijn moeder een kan Marokkaanse soep, waarna wij de kan terugkrijgen...gevuld met Turkse soep. Achteraf hoorde ik dat haar kinderen de Marokkaanse soep heerlijk vinden. Nu gaat er standaard een kan Marokkaanse soep naar de buurvrouw, wanneer mijn moeder het heeft bereid. Ik sla al een aantal dagen het tafereel gade en een bepaald besef schoot mij te binnen. Wij onderschatten vaak de kleine liefdadigheden, terwijl dit misschien wel de meest belangrijke dingen zijn die ons vormen. Het gaat om het idee erachter. De gedachte.

Elke gedachte telt.
Als je een huis bouwt, telt elke steen.
Als je een karakter bouwt, telt elke gedachte (Bron onbekend).

Dus reik een hand naar de ander uit, met de gedachten dat morgen nog wel even kan wachten. Leef in het hier en nu en doe anderen geen kwaad. Voorzie anderen van jouw liefde en vraag er niets voor terug. Liefdadigheid, is waar het onder andere om gaat. 

Liefs,

HoudaNoussi