tag:blogger.com,1999:blog-74974605937132443272024-02-21T09:38:14.188+01:00Stichting Unite For Basic RightsUnknownnoreply@blogger.comBlogger11125tag:blogger.com,1999:blog-7497460593713244327.post-55908060121046329942012-11-06T19:00:00.002+01:002012-11-06T19:20:46.284+01:00Bigin fu waka a no lon <span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><em>De onderstaande tekst werd voorgedragen door schrijver 'Derek Otte' tijdens het evenement voor de weeskinderen in Suriname op 22 september 2012.</em> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">UFBR – Bigin fu waka a no lon <o:p></o:p></span></span></b></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Ik
ben niet geboren met een gouden lepel in m’n mond, <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Maar
met een plastic exemplaar kon ik elke avond eten wat er op de tafel voor me
stond. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Als
ik mijn moeder zei dat er volgens mij een gat zat in m’n schoen,<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Kreeg
ik te horen dat er financieel niet zo heel veel aan te doen was. Ik denk nog
vaak aan hoe het toen was. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ik
had geen Gameboy, geen mooie Nikes, maar een pak viltstiften en een bal. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Twee
lieve kleine zusjes en de allerliefste moeder van het heelal. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Haar
was het vaak een raadsel waar het geld na alle rekeningen bleef, <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
De
CV was stuk, het huis was koud en ik droeg de oude kleren van m’n neef maar
hey: <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Ik
had het nooit ook maar half zo slecht als de kindjes op TV. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Toen
het thuis niet meer ging en ik op mezelf ging wonen, was ik een hele stoere
jonge vent.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Ik
werkte hard, kreeg alleen geen cent en de muren van m’n kamer waren zo dik als
de wanden van een tent. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Als
het vroor buiten, veranderde het glaasje water op m’n bureau in een glaasje
ijs.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Ik
had niets, maar wilde alles maar ja: alles heeft een prijs.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Ik
betaalde huur, gas, licht, belasting, rekeningen, verzekeringen en spaarde voor
een inboedel, steeds een beetje<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Dat
ging allemaal makkelijk; ik leefde op liefde, lucht en noodles en zo af en toe
een theetje, weet je <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Vaak
ging ik met een lege maag naar bed en stond ik ’s ochtends koud te douchen. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Mijn
buurt was ’s nachts onveilig en overdag op z’n zachtst gezegd louche, maar ik
heb me er overheen gezet.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Ik
had het nooit ook maar half zo slecht als de kindjes in de filmpjes op het
internet. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ik
heb mijn ouders nog, ik ben nooit wees geweest. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Ik
heb gestudeerd en me op studentenavondjes scheef gefeest. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Ik
had een dak boven mijn hoofd en doorgaans tenminste iets te eten. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Ik
leef Godzijdank in het rijke deel van de wereld, tussen mensen die spelen niets
te weten. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
De
situatie van een ander: weten ervan, maar we zullen nooit weten hoe het
werkelijk is. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Niet
eens het onrecht zelf, maar onze achteloosheid: dat is mijn grootste ergernis. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Voordat
we klagen over hoe rot en slecht wij het hier hebben, <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Moeten
we tot tien tellen en nadenken over hoeveel rechten wij hier hebben. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Hoeveel
redenen voor dankbaarheid, hoeveel zegeningen, <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Het
recht op onderwijs, het recht op meningen.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Vrede,
veiligheid, gezondheid en te eten<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Verstand,
gevoel, een hart, een ziel en een geweten. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
We
lossen andermans problemen niet van vandaag op morgen op, <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Maar
zorg dat je nooit met zorgen voor een ander stopt. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Vandaag
staat in het teken van rekening houden met anderen.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Omdat
als we ons inzetten voor de wereld, we diezelfde wereld kunnen veranderen.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Niet
van vandaag op morgen, maar met elke dag een beetje besef <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
De
wil om dingen te verbeteren, steeds wat arbeid en een stukje lef. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">We
leven om te geven om, dus kom samen om te stralen als de zon.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Alle
kleine beetjes helpen, bigin fu waka a no lon. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
En
voor wie niet wee wat die woorden betekenen,<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
Kleine
moeite: groot gebaar, vandaag kunnen ze in Suriname op ons rekenen<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Haal
niet je schouders op bij het zien van narigheid,<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
elk
kind heeft recht op waardigheid. Geniet vandaag en zet je in, als teken
liefdadigheid. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><a href="http://www.derekotte.nl/tekst/">http://www.derekotte.nl/tekst/</a></span><br />
<a href="http://www.facebook.com/ditdenktderek"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">http://www.facebook.com/ditdenktderek</span></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<o:p><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span></o:p></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDhj7bovZ21tL0cjE4BB97Q-J3celCOjD_4sqa8LkLKzj8X1-G4aGvvX_16HpYU0ti8qSjZsydtGC6SAiCc-wpCb0uxrXXzh4gexAmspc-XlFj9yeZ7US6ZOGIgzlip9LYCWNXamI7Wo4/s1600/229517_458358524187514_1336428366_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDhj7bovZ21tL0cjE4BB97Q-J3celCOjD_4sqa8LkLKzj8X1-G4aGvvX_16HpYU0ti8qSjZsydtGC6SAiCc-wpCb0uxrXXzh4gexAmspc-XlFj9yeZ7US6ZOGIgzlip9LYCWNXamI7Wo4/s320/229517_458358524187514_1336428366_n.jpg" width="197" /></span></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<o:p><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span></o:p></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<o:p><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span></o:p></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<o:p><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span></o:p></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">
</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7497460593713244327.post-51335304577294496512012-11-03T11:47:00.002+01:002012-11-03T12:06:12.821+01:00Kitchell Samuel over UFBR In gesprek met Kitchell Samuel tijdens het evenement op 22 september 2012. <br />
<br />
<strong>Kitchell Samuell,</strong> <em>een Visuele PR Agent en uitvoerend artiest. Journalist en (cultureel ondernemer) stichter van 'Architect the future' door The ART CHI TE, wat een conceptontwikkeling en communicatiebureau is. Zij streven ernaar te co-creëren naar een zelf voldoende platform en lifestylemerk. </em><br />
<br /><br />
<div class="text_exposed_root text_exposed">
K.Samuel || “Ik ben gevraagd om met de band te komen optreden. Ook als ik niet zou zijn gevraagd zou ik komen, omdat ik achter de visie en missie sta van UFBR. Het sluit aan bij mijn standpunten en hoe ik in het leven sta. Ik vind hun focus op weeskinderen en jongeren erg mooi. Net zoals vandaag betrekt UFBR jongeren bij hun evenement. Zowel de artiesten als de gasten, grotendeels is jong volwassen. Jongeren laten vandaag hun talenten zien, niet voor een commercieel doel, maar puur voor de weeskinderen. Het evenement is collectief. Dat laat ook zien dat men met kunst en cultuur veel kan bereiken. Die kennis teruggeven aan de weeskinderen is een zegen. We moeten jongeren leren een beter toekomst te bouwen. Ik sta voor het bouwen van bruggen. Architecture de future. Het feit dat ik van Amsterdam naar Rotterdam ben gekomen voor dit evenement is al een brug. Ik zou in de toekomst graag wat willen betekenen voor UFBR. Wij zijn architecten. Wij bouwen voor een beter morgen.” <br />
<br />
</div>
<div class="text_exposed_show">
</div>
<span class="userContentSecondary fcg">— met <a data-ft="{"tn":";"}" data-hovercard="/ajax/hovercard/user.php?id=100001805952704" href="https://www.facebook.com/kitchell.samuel" target="_blank"><strong>Kitchell Artchitect</strong></a>, door <span class="userContent">Fatima Acharki</span></span><br />
<br />
<br />
<span class="userContentSecondary fcg"><span class="userContent">Website: <a href="http://kitchellsamuel.tumblr.com/">http://kitchellsamuel.tumblr.com/</a></span></span><br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyqvMKX1zhYMEsKrPeVQcr0UJ_hymud9bQeQHNO9zYqkizs_u84Zg6qYeQR8Dq9Ps38j8rCgMP_Jq59b_ixSrFWMGc8uTR02bvQjmlaGRHnHyV0-PvIulaKOJwi_hUuv7gKlyha-Qu7JE/s1600/564991_462326290457404_1380780403_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="307" qea="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyqvMKX1zhYMEsKrPeVQcr0UJ_hymud9bQeQHNO9zYqkizs_u84Zg6qYeQR8Dq9Ps38j8rCgMP_Jq59b_ixSrFWMGc8uTR02bvQjmlaGRHnHyV0-PvIulaKOJwi_hUuv7gKlyha-Qu7JE/s320/564991_462326290457404_1380780403_n.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7497460593713244327.post-66843472229853423912012-10-27T15:40:00.001+02:002012-10-27T15:40:22.865+02:00Besluiten uit liefde je liefde te uitenJe liefde verwoorden in woorden volstaat niet als je niet inziet, dat<br />
een toekomstperspectief er voor sommige kinderen niet rooskleurig uitziet.<br />
Uit liefde je liefde uiten in acties, initiatieven en transacties om kinderen te voorzien van basisbehoeften.<br />
<br />
Je stuit soms op volle borden met vers eten dat wordt weggeworpen, omdat je "vol zit."<br />
Je kleding doe je weg, omdat het <i>last season</i> is. En die kleur..."kan echt niet meer."<br />
Eer de liefde. Liefde uiten door te besluiten je rug niet meer toe te keren, en je ogen te sluiten voor dingen die je tegen de borst stuiten.<br />
<br />
Laten we met z'n allen besluiten om het dit keer anders te doen en het besluit niet te nemen zonder het ook echt te doen. Wist je dat onuitgevoerde ideeën er niet toe doen? Bij woord moet daad komen kijken en voor de getijden verstrijken de handen in elkaar slaan en de wereld verrijken met begrip, liefde en tolerantie. En arrogantie voor een dichte deur laten staan. Als iedereen denkt "dat wordt vast al gedaan" zijn we nog verder van huis dan we al waren. Tot mijn grote spijt kan ik, en de rest van de wereld met mij, wel verklaren hoe het toch komt dat sommige kinderen niet automatisch een basis meekrijgen.<br />
<br />
We zijn bezig met consumeren. Daarom. We zijn bezig met competities, tekenen af en toe wel petities tegen zus en zo, maar dat is slechts sporadisch. Onze harten achter tralies, omdat wij onszelf niet toestaan werkelijk te beseffen hoe goed wij het hebben. We treffen geen maatregelen om de levens van anderen te regelen en te tekenen voor actieve participatie in de te behalen doelen.<br />
<br />
Wat ik probeer te zeggen is dat liefde veel verder gaat dan je neus lang is. Uit liefde je liefde uiten door te besluiten om je in te zetten voor een universeel probleem is vreselijk nobel. Lieve liefde ontsproten aan een warm hart, om klaar voor de start te staan en daar te gaan...waar anderen niet zo snel komen.<br />
<br />
Houda<span class="Apple-style-span" style="color: red; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">♥</span>NoussiUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7497460593713244327.post-77176860668860661232012-09-24T20:22:00.001+02:002012-09-25T11:39:09.255+02:00Kijk er doorheen<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><strong>Kijk er doorheen </strong></span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">
Zij die op zoek zijn, zie de sprookjesogen <br />
het sterke kinderlijke blik<br />
Kleurschakelingen van parelbruin <br />
gevolgd door staalachtig grijs<br />
verleent toegang, tot onze ‘duistere wereld’</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Glinsteringen en flonkeringen<br />
van aangezicht tot aangezicht<br />
De zorgen van een mens worden nietig<br />
onbetekenend, onder indruk<br />
van verre onpersoonlijke schitterende ogen</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Blije kinderogen<br />
onafscheidelijk van hart<br />
door de ruimte vinden zij elkaar<br />
gedragen door het innerlijke wonder<br />
van een open geest, der diepe overgave<br />
aan eeuwige bestemmingen</span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">
Van den ene kind</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">zonder gelukzalige geborgenheid<br />
maar onuitputtelijk rijk<br />
door de magische uren vol diepste intenties<br />
van goedheid en liefde </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">
De centra der beschaving<br />
vol nijd, twist en gejaagdheid<br />
maar o, die betoverende kijkers<br />
meest innerlijke en allerdiepste<br />
geraken toegenegenheid <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><br />
<span style="mso-spacerun: yes;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">
Zorgen en egoïsme</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">vallen een ogenblik uit den ziel</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span><br />
<span style="font-family: Arial;"></span><br />
<span style="font-family: Arial;">Fatima Acharki</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7497460593713244327.post-57575321281822059312012-08-25T18:48:00.001+02:002012-08-25T18:49:53.222+02:00BesefWe mogen best even beseffen dat besef best belangrijk is.<br />
Gemis is iets wat er pas is bij het ontbreken van iets of iemand.<br />
Maar als je alles hebt zonder te beseffen dat er niets ontbreekt, dan besef je soms niet wat je hebt.<br />
<br />
Er is eten in overvloed.<br />
De kraan laten we soms onnodig open staan.<br />
Water in de goot, omdat we er toch niet voor naar een put hoeven te gaan.<br />
Koud of warm komt het uit de kraan.<br />
Lauw kan ook. En het is nog te drinken ook.<br />
Dope!<br />
<br />
Hopen doen we allang niet meer, want alles kan en mag.<br />
Elke dag klagen over alles. Studie, het weer.<br />
Andermans gedrag of iemands valse sneer.<br />
<br />
Terwijl wij alles hebben, zijn wij soms tevreden met niets.<br />
Zij die niets hebben, zijn zelfs dankbaar met een voor ons klein iets.<br />
Dus zonder er iets voor terug te vragen, moeten we vooral leren geven.<br />
Delen. Streven naar harmonie. Niet zeuren over studie, want daar waar<br />
er een wil is...Is er soms niet eens educatie.<br />
Geen geld. Geen ouders, geen geborgenheid.<br />
<br />
Elke dag is de grootste strijd het dragen van een lach.<br />
Dus lach en wees dankbaar dat jij jouw leven leiden mag.<br />
Besef.<br />
<br />
Houda<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">♥</span>Noussi<br />
<br />
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7497460593713244327.post-78340153861359489752012-08-07T23:57:00.002+02:002012-08-08T00:27:18.108+02:00Liefde maakt lichter<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;"><em>Buiten verglijdt de middag, maar ze is zich van geen tijd bewust. De regen striemt langs de ramen. Door de kieren giert de wind. Ze zit verkleumd en dichtgevouwen. Haar blik gericht op een klein vlammetje in de vorm van een druppel. Ze hoort stemmen op de gang , en draait haar hoofd richting de deur. Het is de vrijwilligster, ze herkent haar aan haar stem, die klinkt als badschuim. Op de achtergrond <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>hoort ze regendruppels en hagelbuien die elkaar afwisselen. Ze had niet verwacht dat ze zou komen. Met een zwaai gaat de deur open, daar staat ze. Haar blik, de uitdrukking van haar gelaat, de harmonie van haar gebaren. De vrijwilligster, wat fijn dat ze er weer is!</em> <o:p></o:p></span> <span style="line-height: 115%;"></span></span><br />
<br />
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Vannacht liep ik onder een druipende paraplu, en de wanhopige oranje gloed van de straatlampen deden me sidderen. Ik moet snel thuis zijn dacht ik. Lekker binnen, behaaglijk, warm en knus. Heerlijk. Op het moment <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>dat ik dit dacht zag ik een paar bliksemflitsen. De natuur is zeer vrijgevig! Ik bleef onder een portiekflat met een afdakje staan en blikte terug op mijn bezoekje aan het kindertehuis. <o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Het meisje leek erg blij te zijn met mijn komst. Samen lachen. Samen praten, bidden, aardig zijn voor elkaar, hoop koesteren, weten dat er over ons wordt gewaakt, vooral dat laatste. Onder het genot van Sinaasappelsap. <o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Liefde. Is er een beter synoniem voor vrijwilligerswerk? De weg naar elkaar is de liefde. Ja, enkel de liefde. Niet vrede, de wetenschap, geluk, zelf niet de filosofie. Hoe prachtig is het om elkaar lief te hebben, zonder ooit iets terug te verwachten. Hoe mooi is het om iemand vrijwillig een klein stukje te verlichten, te zuiveren, op weg te oriënteren, puur om de liefde. Men kan aan veel dingen twijfelen, maar er is een wet waaraan ik nooit zal twijfelen, namelijk dat je oogst wat je zaait, en als je het goede doet, jij er vroeg of laat de vruchten van zult plukken. En zo is het ook met de liefde. </span></span><br />
<br />
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Bescherm wat je lief is, je familie, naasten, vrienden, gehele omgeving. Leer liefhebben, leer te geven. Liefde maakt werkelijk licht. Als iedereen een beetje liefde aan de ander zou geven, al is het maar een gemeende glimlach, werkelijk de hele wereld zou baden in gelukzaligheid. Al het goede dat wij kunnen verrichten, of het nu woorden, daden, gevoelens of gedachten zijn, moeten we met volle overtuiging doen. We mogen ons er niet van onthouden. De tijd doet zeker zijn werk. Maar weet dat de wetten van de Allerhoogste niet zo’n haast hebben zoals jij en ik. Zij gehoorzamen aan een andere tijd. En zelf indien je het niet wilt, zal al het goede je achtervolgen om je te belonen. Om je te sieren. Niets aan te doen. Je zult je niet kunnen verbergen om je eraan te ontsnappen.. <o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Kleine pleziertjes, kleine genoegens, schijngeluk. Wat brengt het ons? Alles wordt zo vlug weggevaagd. Laten we onze krachten bundelen, ons inspannen, en zoeken naar genoegens die ons ziel en geest voeden. We zijn allemaal hulpbehoevend, maar ook allemaal in staat om lief te hebben en in staat om te geven. Laten we in stilte het goede doen. <o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">De bomen drupten na van de regen. Met een licht hart vervolgde ik mijn pad naar huis … <o:p></o:p></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Fatima Acharki</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7497460593713244327.post-61114556011464026532012-08-02T18:27:00.000+02:002012-08-02T18:27:18.039+02:00Small acts of kindness<div class="MsoNormal">Mijn buurvrouw heeft een paar hele lieve kinderen. Kinderen die totaal niet voor overlast zorgen en... die gek zijn op Marokkaanse soep!<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Mijn moeder en mijn buurvrouw delen gedurende deze maand (Ramadan) allerlei lekkernijen met elkaar. Dit gaat over en weer en zal waarschijnlijk erin blijven na deze maand. Wanneer de buurvrouw een bord heerlijke baklava brengt, brengt mijn moeder een kan Marokkaanse soep, waarna wij de kan terugkrijgen...gevuld met Turkse soep. Achteraf hoorde ik dat haar kinderen de Marokkaanse soep heerlijk vinden. Nu gaat er standaard een kan Marokkaanse soep naar de buurvrouw, wanneer mijn moeder het heeft bereid. Ik sla al een aantal dagen het tafereel gade en een bepaald besef schoot mij te binnen. Wij onderschatten vaak de kleine liefdadigheden, terwijl dit misschien wel de meest belangrijke dingen zijn die ons vormen. Het gaat om het idee erachter. De gedachte.</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-weight: bold;">Elke gedachte telt. Als je een huis bouwt, telt elke steen. Als je een karakter bouwt, telt elke gedachte (Bron onbekend).<o:p></o:p></span></i></div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-weight: bold;"><br />
</span></i></div><div class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-weight: bold;">Dus reik een hand naar de ander uit, met de gedachten dat morgen nog wel even kan wachten. Leef in het hier en nu en doe anderen geen kwaad. Voorzie anderen van jouw liefde en vraag er niets voor terug. Liefdadigheid, is waar het onder andere om gaat. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-weight: bold;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-weight: bold;">Liefs,</span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-weight: bold;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-weight: bold;">Houda</span><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">♥</span>Noussi</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7497460593713244327.post-11742944502607310422012-07-26T18:36:00.003+02:002012-07-27T15:37:39.800+02:00De zon in ons<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">Rotterdam is in zomermodus. Spijkerbroeken en het-is-al-lente-maar-toch-nog-Ugg’s hebben plaatsgemaakt voor hotpants, 3-kwartbroeken en Birckenstocks. Verstoken van voedsel en water tot zonsondergang zit ik aan de waterkant op zuid. Vergezeld door een koel minimaal briesje geniet ik hier een tijdje van de rust. <br />
<br />
Normaal zijn mijn gehoorgangen onbegaanbaar voor geluid door het rubber van mijn Sennheiser headphones. Maar voor één maand laat ik mijn Spotify-app met rust en luister ik naar wat er om mij heen gebeurd. Schuin achter mij zijn een vader en zijn zoon aan het voetballen. Het jochie is niet ouder dan een jaar of 7. Een klein blij jongetje op grijze All Stars, maatje 34. Schat ik zo. <br />
<br />
Als het ventje moe is gaan hij en zijn vader een bankje verderop zitten. Zijn vader tovert een pakje Wicky Framboos uit zijn rugtas. Mijn lievelings. Ook het zijne gok ik. Lettende op het enthousiasme waarmee hij het pakje in één lange ononderbroken slok leegdrinkt. Alsof het ’t enige Wicky Framboos pakje op de wereld is en de rest van de wereld op zoek is naar dit ene pakje. Maar ik niet. Ik vast, dus ik pas. <br />
<br />
Zijn vader vraagt hem bijna retorisch of hij later ook gaat vasten. “Tuurlijk”, antwoordt de knul volmondig terwijl hij wat steentjes richting het water trapt. Pap lijkt erop uit te zijn om de kleine wat te leren en vraagt door. “Waarom?”. Met de behendigheid van een geoefend tennisser beantwoord hij de vraag met een vraag. “Iedereen doet het toch?”. “Weet je waarom wij vasten?”, vraagt de vader. De jongen blijft stil en gaat voor z’n vader staan. <br />
<br />
Iets in mij zegt dat dit jongetje al lang weet waarom zijn vader en moeder vasten. Hij hoort het verhaal van zijn vader aan. En dan volgen er woorden. Woorden die ervoor zorgen dat de haren op m’n arm vergeten dat er zoiets als zwaartekracht bestaat. “Maar ik denk toch ook aan de armen?”, zegt het jongetje op meelijwekkende manier. De jongen wil morgen ook meedoen. “Een halve dag”, stelt z’n vader voor. De knul kijkt blij op en rent vol enthousiasme terug naar de steentjes. <br />
<br />
Niet om stoer te doen. Niet om zichzelf te bewijzen. Niet voor papa. Niet voor vriendjes. Niet voor mama. Dit jongetje wil een gebaar maken omdat hij zich bewust is van wat anderen tekortkomen. Als het een jongetje van 7 lukt om bij de minderbedeelden stil te staan. Wie zijn wij, als (bijna) volwassenen dan om hen te vergeten. Bewustwording is de basis, de rest volgt vanzelf.<br />
<br />
Zonkracht 10. Zo vanuit zijn hart.</span><br />
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>Khalid Amakran</i></span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7497460593713244327.post-25766875794363852312012-07-20T16:11:00.000+02:002012-07-20T16:11:28.186+02:00Alle beetjes helpenIk kijk je aan, maar je ziet mij niet.<br />
Ziet de pijn die verscholen gaat achter mijn glimlach niet.<br />
Je loopt mij straal voorbij, negeert mijn kleine wezen.<br />
Dat jij je niet van mij bewust wilt zijn, hebben jouw ogen mij bewezen.<br />
Jij wendt je blik snel af, maar ik zag je even kijken.<br />
Ik zie jou snel je blik afwenden om maar niet te bezwijken voor mijn wezen en mij een warm hart<br />
toe te dragen. Schrijf mij niet af alsof er voor mij geen kansen zijn hier op aarde.<br />
Ik ben er nog en alleen al mijn bestaan kan zich in een wonder ontaarden.<br />
<i><br />
</i><br />
<i>Klein klein wondertje, jouw bestaan telt zeker.</i><br />
<i>Ik zie je lopen, maar voel de schaamte. Het liefst zet ik een heel leger</i><br />
<i>in om jou een toekomst te kunnen bieden. Alleen ik heb de middelen niet. </i><br />
<i>Maar zodra ik jou zie staan, is het mijn hart die jou ziet. </i><br />
<i>Ik sla mijn ogen neer, wend mijn blik af, omdat het mij spijt.</i><br />
<i>Ik wil je wel helpen, maar heb gebrek aan geld en tijd.</i><br />
<i><br />
</i><br />
Al dat geld valt in het niet, bij iemand die mij ook echt ziet.<br />
Mensen kijken wel, maar mij echt zien doen ze niet.<br />
Een warme lach en een liefdevolle blik kunnen volstaan.<br />
Het erkennen van mijn aanwezigheid, mijn zijn, mijn bestaan.<br />
Kracht, liefde en oprechte intenties zonder pretenties vormen de basis voor<br />
erkenning van en liefde voor je medemens.<br />
<br />
<i>Soms denken wij te moeilijk en gaan wij ervan uit dat wat wij te bieden hebben niet zal volstaan.</i><br />
<i>Daardoor besluiten wij het idee maar te laten gaan. Het idee om iemand te helpen.</i><br />
<i>"Ik ben maar ik, dat heeft geen zin." Maar geloof mij, alle beetjes helpen en vormen een mooi begin.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Houda</i>♥<i>Noussi</i><br />
<i><br />
</i>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7497460593713244327.post-23186312675889511182012-07-15T18:40:00.001+02:002012-07-15T18:45:36.777+02:00"Grootse" Khalid in het kort<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR0cZ1U-tz4Ke-1-jvwcuboIHn-uO02FKO42m0Vu-zHkLOB1Yu5rxNNBxI859HhyiRtUOSZKhXxLI1oE2fd5TvPVa8snDGl6VtJk0QPrcWJXpaPWRC4GGUr3hHbw3Tw2QukiO-Xw1oymQ/s1600/DSC_0837.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="203" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR0cZ1U-tz4Ke-1-jvwcuboIHn-uO02FKO42m0Vu-zHkLOB1Yu5rxNNBxI859HhyiRtUOSZKhXxLI1oE2fd5TvPVa8snDGl6VtJk0QPrcWJXpaPWRC4GGUr3hHbw3Tw2QukiO-Xw1oymQ/s320/DSC_0837.jpg" width="320" /></a></div><br />
<span style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">Jong, creatief, Rotterdammer, veelbelovend. Zo zou je me kunnen omschrijven, maar dat ga ik niet over mezelf zeggen. Ik ben gewoon Khalid Amakran. Dat betekent zoiets als 'groots' in het Berbers.<br />
<br />
Op de basisschool was ik al goed in taal. Toen mijn klasgenootjes nog een taalachterstand van minstens een jaar hadden, liep ik een paar maanden voor op het landelijk gemiddelde. Naast goed in (bru)taal zijn deed ik verder niet veel op school. Snurken tijdens wiskunde, maar dat telt denk ik niet.<br />
<br />
Mijn bestaan is gelukkig niet compleet overbodig. Ik schrijf en fotografeer nu met alle plezier en passie voor UFBR. Want UFBR draagt niets anders dan positiviteit uit. En dat is iets waar ik ze graag bij help.<br />
<br />
Veel plezier bij het lezen van de teksten van Fatima, Houda en mij. </span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7497460593713244327.post-69668092854809980102012-07-15T15:34:00.000+02:002012-07-27T15:38:33.967+02:00Een klein stukje Houda<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyjwl3frpDbRjAZy9w3LdL6N_qkO227-DVkrNSPDaKYKbx62cgTUQyENTY0vUGws5m4DbdUKxoAEu8MvOD1GtWiGf4OPyHLCOiQvodSntZb9nVpOnzqTIcn1b9j-j6QwcvjjsSLHlWf9Y/s1600/DSC_0840.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="201" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyjwl3frpDbRjAZy9w3LdL6N_qkO227-DVkrNSPDaKYKbx62cgTUQyENTY0vUGws5m4DbdUKxoAEu8MvOD1GtWiGf4OPyHLCOiQvodSntZb9nVpOnzqTIcn1b9j-j6QwcvjjsSLHlWf9Y/s320/DSC_0840.jpg" width="320" /></a></div><br />
<br />
<span style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">Hoi lieve lezer,<br />
<br />
Welkom op de blog van UFBR!<br />
<br />
Laat ik mij in deze eerste post allereerst voorstellen.<br />
<br />
Ik ben dus Houda Noussi en schrijf sinds mijn dertiende. In de afgelopen jaren ben ik een sterke liefde voor het schrijven gaan ontwikkelen. Inmiddels is het mijn passie en doe ik niets liever. Op dit moment ben ik bezig met het afronden van mijn studie Communicatiewetenschap, waarna ik de Master Journalistiek wil gaan doen. In mijn vrije tijd schrijf/dicht ik op <a href="http://houda-noussi.blogspot.nl/" target="_blank">mijn blog</a> en zet ik mij onder andere als vrijwilliger in voor de stichting UFBR.<br />
<br />
Toen ik hoorde van UFBR, Unite For Basic Rights, en waar deze stichting voor staat wist ik meteen "Daar moet ik een steentje aan bijdragen!"<br />
<br />
Wij leven in een wereld waarin wij vaak lijken te vergeten dat er altijd mensen zijn die het zoveel slechter en/of moeilijker hebben. Ook ik maak mij daar vaak genoeg schuldig aan. Ik ben er heilig van overtuigd dat kinderen de toekomst zijn. Laten wij ons daarom verenigen om de toekomst te voorzien van een toekomst, beginnende bij de basisbehoeften waar iedereen recht op heeft.<br />
</span><br />
<blockquote class="tr_bq"><div style="text-align: center;"><span style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"><span style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">"Today's children are hugely important, our hopes for the future lie in their hands and rest on their shoulders" - Dalai Lama.</span></span></div></blockquote><span style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"></span><br />
<span style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"></span><br />
<span style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"><div><span style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"><br />
</span></div>Tot blogs en wie weet ziens!<br />
<br />
Heel veel liefs,<br />
Houda♥Noussi</span>Unknownnoreply@blogger.com0