Alle beetjes helpen

Ik kijk je aan, maar je ziet mij niet.
Ziet de pijn die verscholen gaat achter mijn glimlach niet.
Je loopt mij straal voorbij, negeert mijn kleine wezen.
Dat jij je niet van mij bewust wilt zijn, hebben jouw ogen mij bewezen.
Jij wendt je blik snel af, maar ik zag je even kijken.
Ik zie jou snel je blik afwenden om maar niet te bezwijken voor mijn wezen en mij een warm hart
toe te dragen. Schrijf mij niet af alsof er voor mij geen kansen zijn hier op aarde.
Ik ben er nog en alleen al mijn bestaan kan zich in een wonder ontaarden.


Klein klein wondertje, jouw bestaan telt zeker.
Ik zie je lopen, maar voel de schaamte. Het liefst zet ik een heel leger
in om jou een toekomst te kunnen bieden. Alleen ik heb de middelen niet. 
Maar zodra ik jou zie staan, is het mijn hart die jou ziet. 
Ik sla mijn ogen neer, wend mijn blik af, omdat het mij spijt.
Ik wil je wel helpen, maar heb gebrek aan geld en tijd.


Al dat geld valt in het niet, bij iemand die mij ook echt ziet.
Mensen kijken wel, maar mij echt zien doen ze niet.
Een warme lach en een liefdevolle blik kunnen volstaan.
Het erkennen van mijn aanwezigheid, mijn zijn, mijn bestaan.
Kracht, liefde en oprechte intenties zonder pretenties vormen de basis voor
erkenning van en liefde voor je medemens.

Soms denken wij te moeilijk en gaan wij ervan uit dat wat wij te bieden hebben niet zal volstaan.
Daardoor besluiten wij het idee maar te laten gaan. Het idee om iemand te helpen.
"Ik ben maar ik, dat heeft geen zin." Maar geloof mij, alle beetjes helpen en vormen een mooi begin.


Houda♥Noussi